مرزا قادیانی تے امیر کابل

ڈاکٹر فقیر محمد فقیر ؒ، بابائے پنجابی

(مرزا قادیانی دے تبلیغی خط دے جواب وچ امیر کابل دا جملہ ’’مارا عمر بائد نہ کہ عیسٰی‘‘ ہی ایس نظم نوں لکھن دا سبب بنیاں)
ہِند وچ مرزے دا جَد رولا چوکھیرا ہلیا
اِک خط لکھ قادیاں توں اوس کابل گھلیا
بندہ سی رحمن دا کابل دا جو ہے سی امیر
پکا دین ایمان دا نالے محمد ﷺ دا فقیر
خط لکھ کے آپنے سر وچ پوا لئی اوس کھیہہ
ٹوریا مِرزے جو پَتر سی اوہدا مضمون ایہہ
’’ہِند وِچ بیٹھے نیں جِس نوں سارے ای خاص عام سُن
سُن امیر عبدالرحمٰن اوہ حق دا پیغام سُن
سی جہدا وعدہ ہاں اوہ اسلام دا مقصود مَیں
قادیاں وِچ آ گیاں اوہو مسیح موعود مَیں
دِن قیامت دے متے بازی نہ مات ہووے تری
مَن مینوں حشر نوں تاں جے نجات ہووے تری‘‘
جواب امیر
بادشاہ نے آکھیا سُن جھوٹھیا پیغمبرا
چارہ کر اپنی غلامی دا میرے چارہ گرا
کر شریعت دے نہ اوہلے وِچ کوئی کھچری کلام
جگ نوں دھوکھا نہ دے بن کے محمد ﷺ دا غلام
مَیں تے ایہہ جاتا اے توں مردُود ہیں ملعون ہیں
مَت ماری گئی اے تیری، بن گیا مجنون ہیں
ہیں غدارِ مصطفی ﷺ نالے ہیں توں جھوٹھا غلام
اوہ غلامی ہے تری جس نوں کہیا آقا ﷺ حرام
توں غلام ایں مر غلاماں دی ہی وستی وچ ای مر
جے چپیڑ اِک گلھ تے مارے کوئی دُوجی وی کر
لگدائے قرآن تے تیرا تے ایمان ای نہیں
توں غلام ایں تے غلام ہُندا مسلمان ای نہیں
لوڑ کعبے دی اے کجھ، کتھے دھراں عیسٰی نوں مَیں
عمرؓ لوڑی دا مینوں کیہ کراں عیسٰی نوں مَیں
٭……٭……٭……٭